Dit is de Egyptische Ma’at. Brenger van recht en orde. Hoewel ze de strengste is van alle godinnen, is haar symbool een lichte veer.
Vogels besteden veel aandacht aan hun veren. Veren doen het immers pas, als iedere vezel op zijn plek zit. Anders kun je er niet mee vliegen. Die lichtheid, en die preciezie, dat zijn de kenmerken van Ma’at. Zij wordt vaak met vleugels uitgebeeld.
Als Ma’at komt, klopt alles. Daarom is ze een prettige godin, want het leven is vaak een grote puzzel. Het werkt niet altijd vanzelf goed; er ontbreken radertjes of ze lopen spaak’ we missen puzzelstukjes. Vergissingen zijn er in veelvoud.
Maar waarheid is enkelvoud.
Op het moment dat je de puzzelstukjes eindelijk in elkaar hebt, als de veren volledig in elkaar haken, als alle radertjes soepel lopen, dan gebeurt er iets magisch: Ma’at verschijnt.
Herken haar aan het verrukkelijke gevoel van opluchting. Een gevoel van bevrijding. Of het nu gaat om een legpuzzel of om de vraag, wat je kunt doen om je kind verder te helpen. Waarheid lucht op. Het geeft rust als je weet hoe iets werkt. Waarheid maakt vrij.
Weten hoe het werkt en dan doen wat nodig is, dat schept enorme ruimte.
Het Egyptische dodenboek is Ma’at een van de godinnen die samen de overledene helpt in de andere wereld. Dit boek beschrijft het proces van totale transformatie.
Dat proces treeft op bij overlijden. Maar het proces is exact hetzelfde is bij iedere grote stap naar een nieuwe fase.
Bijvoorbeeld, zoiets als wat we nu collectief doormaken Het proces dat iedereen beleeft die haar / zijn ware zielepad kiest. Waar iedereen in komt zodra ze serieus overwegen om hun tempel roeping te volgen Waar de kosmos nog een schepje bovenop doet wanneer je als priesteres voor je inwijding staat.
Misschien voel jij die overgang nu ook heel duidelijk.
Het dodenboek heet dan ook eigenlijk: Het boek van voortgaan in Licht.
In die overgang van donker naar licht, krijg je vanzelf allerlei vragen.
Die vragen zijn nooit bedoeld geweest als examen om je prestaties en je succes te beoordelen. Het gaat helemaal niet over doelen halen en niet over competitie. Het gaat er niet om, of je wel acceptabel bent. Die dingen zijn op dat moment volslagen onbelangrijk.
Nee, de vragen gaan over of alles klopt, voor jou! Het enige wat wordt gevraagd is dit : is je hart licht als een veertje? heb je je hartevreugde gevolgd? En heb je daarbij geen dingen gedaan niet niet kloppen? Want ook psychopaten hebben harten die licht zijn als een veertje. Dus die willen ze graag even uitsluiten, in de Egyptische dodenwereld.
Dat is het. Alleen maar dat lichte hart, en achterwege laten wat niet klopt.
Als je vast zit, kun je Ma’at roepen. Als je het gevoel hetb dat de puzzel niet klopt, kun je haar hulp inschakelen. Zij brengt dingen an het licht, die je over het hoofd zag. Zij laat zien wat er zoals onder het tapijt is geveegd. Per ongeluk of expres? Dat maakt voor haar niets uit.
Als we werken met Ma’at is er geen drukte over de duizend dingen die nog moeten. Zijn er geen dwingende eisen die ons opjagen. Geen schaamte, geen schuld.
En zelfs als je het wel verkeerd hebt gedaan,als je niet aan de vragen voldoen, dan is er de laatste vraag,
‘Is er iemand die gelukkig is dat jij hebt geleefd?’
Als je daar bevestigend op kunt antwoorden, strijkt dat vele vergissingen glad. We maken het leven zo ingewikkeld, in ons hoofd. Maar in de grond van de zaak is leven eigenlijk zo eenvoudig.
Eens in de vier jaar werken we in de Tempel met de oude Egyptische mythologie. Dan gaan we ons in de Tempel onderdompelen in deze bevrijdende, ontspannen wijsheid van het oude Egypte. Heerlijk oefenen in het niet hoeven. Ons te laten dragen, door het ritme van de Zon.
Voor onze voorouders was het gebruik van runen volkomen vanzelfsprekend. Je vindt – of liever, vond – de runen overal in onze cultuur terug: op huizen, motieven op kleding en sieraden, op huisraad en gebruiksvoorwerpen, op gereedschap.En als magische instrumenten, gebeiteld in gedenkstenen. Decoratie, volkskunst is een kunst vorm die ons verbindt met het land en met onze voorouders. Runen kleuren, sturen en bezegelen die verbinding.
Prof Dr. Jan de Vries schrijft hierover in Die geistige welt der Germanen.
Ik citeer: ‘Het gehele leven van de antieke mens is volledig verwoven met de goden. De dag, van zonsopkomst tot zonsondergang, het jaar met zijn wisselende gang der maanden, het mensenleven van de geboorte tot de dood, staan onafgebroken in de ban van de goddelijke wereldbeheersende machten. Heilige bodem is overal, niet alleen in de tempel of dingplaats (plaats waar het geding werd gehouden, de rechtspraak) maar ook in de boerderij en op de akker. Geen handeling geschiedt, zonder dat ze door een offer, een gebaar of een woord in relatie tot de mystieke oergrond der wereld gebracht is.’
Volkomen vanzelfsprekende verhouding tot de natuurkrachten en het land, in die traditie past het decoreren, met runen en andere symbolen. Het uilebord hierboven is een prachtig voorbeeld. De zwanenhalzen zijn een vorm van de rune Jera: het jaar, en de oogst.
De luiken van boerderijen zijn vaak versierd met de rune Gebo, het geschenk; soms met Ingwaz, de haardstede; of met Othala, het erf of familiebezit.
Alles werd betekenisvol versierd, in schrille tegenstelling tot nu, waar op iedere kinderpyjama of speelgoedje een of ander disney slappetje figuurtje staat als slap en vervormd overblijfsel van de oude kracht. Slapenderwijs hebben mensen zich de oeroude verbinding uit de handen laten glippen. Het gemak is een goede dienaar maar een slechte meester.
Decoratieve volkskunst met de oude traditionele motieven, zoals de runen, is zeer krachtig. Praktisch gebruik is een heel mooi startpunt om je eigenheid en soevereiniteit terug te claimen. En ook, om lekker creatief los te gaan. Waarom niet. Spiritualiteit heeft aarde nodig, zodat het niet zweverig wordt en je als spiritueel mens je soevereiniteit verliest.
De bron van alle soevereiniteit is het land. De soevereine heidense vorst was gehuwd met de prinses of priesteres: zij vertegenwoordigde het land en verleende hem daarmee zijn koningschap. Ging het slecht met het land, mislukten de oogsten of stierven de mensen, dan was de koning het zoenoffer die zijn leven gaf voor de mensen. Hij werd letterlijk opgejaagd en geofferd. Zo ging het overal. Het was een wreed gebruik, maar het hield de neiging tot tirannie wel voortreffelijk in toom.
Wie verknocht en verbonden is met het land, wordt gedragen door het land. En wie zich voegt in het patroon van de natuurkrachten en de erfenis van de voorouders eert, kan zich verzekerd weten van hun steun in de rug. Altijd. Onze voorouders wisten dat.
En jij weet het nu ook.
Op deze overzichtspagina vind je een hele serie blogs over de runen. Ik hoop dat je ze goed leert kennen en er je voordeel mee zult doen. En vooral, dat je er plezier aan beleeft.
Meer weten over de Tempel?
Wil je moeiteloos leven op het ritme van de natuur, precies zoals het bedoeld is?
Bestel de vitaliserende Treurwilgmeditatie. Dan kun je voelen hoe het is als de energie door je lichaam zindert en dan krijg je zo nu en dan een harteklop van levende magie in je mailbox. Tot je je afmeldt.
Alle mensen, van waar ook ter wereld, brengen schatten mee. Het ligt in de aard van mensen om schatten over het hoofd te zien. Soms, omdat ze zo dichtbij liggen, dat we ze vanzelfsprekend vinden. Soms, omdat ze verpakt zijn in iets wat we niet kennen. Dan moeten we voorbij de drempel van onzekerheid
We moeten even op het idee komen om bij elkaar de schatten te zoeken. Daar is wat ruimte voor nodig. Tijd, rust en aandacht. En moed om jezelf te laten zien. Je schatten zelf in bezit te nemen en ze rijkelijk rond te delen.
Schatten zijn vaak ontstaan onder moeilijke omstandigheden. Het vraagt een zekere grootheid an geest om daar bovenuit te stijgen, en je kracht te tonen. Dat dwingt direct respect af.
Dat is moeilijk, maar het is de enige oplossing. Het is verleidelijk om te jammeren vanuit de slachtofferrol. Maar die rol is onlosmakelijk verbonden aan de drama driehoek: de rollen van slachtoffer, dader en redder. Een onontwarbaar complex van beschuldigingen, verwijten, schuldgevoelens, schaamte, woede en verontwaardiging. Daar kom je niet uit. Ever.
De hele beweging van black lives matter heeft als boegbeeld een stel onbeschofte schreeuwlelijken en agressieve plunderaars, en hun narrative is er vooral een van shaming en blaming. Dat is jammer. Schelden schept scheiding.
De ‘black lives matter’ narrative zou zo ontworpen kunnen zijn in een laboratorium voor scheiding en destabilisatie. Het deelt mensen in twee groepen in – datgene wat ze juist willen oplossen, scherpen ze aan. En dan stelt het verhaal een partij eenzijdig verantwoordelijk voor de fouten van hun voorouders.
Als een partij verantwoordelijk is voor het kwaad van hun voorouders – waar systemisch gezien beslist iets in zit – dan geldt dat voor alle partijen. Daarmee zijn wij dus allemaal verantwoordelijk voor het kwaad dat onze voorouders hebben gedaan, namelijk andermans of eigen landgenoten als slaaf verkopen. Dat is overigens geen zwart-wit verhaal. Het is overal gebeurd. Het is op geen enkele manier goed te praten.
Zoeken naar verschillen is zoeken naar ruzie. En dat is precies waar deze hele beweging op gericht is. Ruziezoeken. Wat heb je eraan.
Als we allemaal verantwoordelijk zijn voor het kwaad van onze voorouders, zijn we ook allemaal verantwoordelijk voor alles wat onze voorouders GOED hebben gedaan. Die erkenning, de trots, het eerbetoon, of op zijn minst het respect, laat staan de dankbaarheid, die ontbreekt in deze narrative. En juist daarin kunnen wij elkaar vinden en kloven overbruggen.
Trots mag er zijn: op je cultuur, trots op je achtergrond, trots op de schatten die je bij je draagt. Daarmee kun je bruggen bouwen. Mensenmaat hanteren en de voorouders de eer geven die hen toekomt. Laat iedereen meegenieten van je rijkdom. Daarmee dwing je het respect af dat je verdient. Zo kun je op voet van gezamenlijkheid met elkaar kunt spreken, en kun je tot elkaar komen.
Samen de pijn delen, de schaamte delen, voelen hoe erg dat was. Aandacht vragen voor je pijn en laten zien van je kracht. Rouw, gezamenlijke rouw, opent de route tot verzoening. Een gezamenlijk wij. Geen kunstmatige scheiding in wij en zij, die uit is op ruziezoeken. Dat is een keuze. Verzoening komt nooit voort uit een focus op pijn. Slachtoffers blijven hangen in de dramadriehoek. Dat is heel rot voor de slachtoffers, maar zo lang iemand in die slachtoffer rol blijft, blijft de pijn duren. Slachtoffers wekken wrevel op of medelijden, maar nooit respect.
Hoe dan wel?
Ik ken genoeg ‘indigenous’ mensen – autochtone bevolking – waar ik diep respect voor heb. Zij plaatsen zichzelf niet in een hokje met een kleur. Hun verhalen gaan zelfs niet over hen zelf. Hun verhalen gaan over eerbied voor het leven. Over de aarde, onze aarde, de verbinding met de natuur. En hoe zij dat doen. Hoe dat werkt.
Indigenous, auto-chtoon beteken zelf verbonden met het land. Chtonisch: van het land.
Soevereiniteit gaat er niet om, waar we oorspronkelijk vandaan komen, hoe we eruit zien of hoe ons haar zit. Soevereiniteit, die respect afdwingt, komt regelrecht uit onze verbinding met het Land.
Het Land reageert op ons.
Onze voorouders wisten dat. Hun verbinding met alles wat leeft is intens. Zij waren verbonden met iedere omwenteling van zon en maan, de groei van de planten. Als we ons in haar ritme laten meedragen, ontstaat er een patroon van Weten, van een gunstige onderstroom. Daar word je gelukkig van. Dan heb je net die belangrijke dag mooi weer, dan gedijen je dieren en je gezin, dan groeien je planten beter, dan is er wederkerigheid met het land.
Dit is het doel van alle natuurmagie, overal ter wereld. Samenwerken met het Land zelf. Je ziet die principes nu opbloeien in de permacultuur: meewerken met de beweging van de locatie. Zo kom je zelf, met tuin en al, in een harmonisch dynamisch geheel. Dit is per definitie plaatsgebonden. Het gebeurt op de plek waar het Land jou kent.
We kunnen van deze wijzen leren wat wij zelf kunnen doen om ons echt thuis te gaan voelen waar we wonen. Bedachtzame offers brengen. Tijd nemen om de aarden. Met je blote voeten buiten lopen op het gras of op het zand. De verhalen van het land vertellen. Zingen voor het land.
Kijk bijvoorbeeld naar wijzen als de australische Munya Andrews, over de Dreamtime, over Reconciliation. Har narratief is uitermate de moeite waard. De hele wereld weet hoe verschrikkelijk de aboriginal bevolking heeft geleden, het onrecht dat hen is aangedaan. Dat is niet goed te praten.
Toch hoor je deze mensen niet over zichzelf, hoe belangrijk zij zelf zijn of hoe zielig ze zijn. Zij hebben het over de aarde, die doet ertoe. De medemens, die doet ertoe. Daar kunnen we veel van leren.
Dat respect heb ik niet voor de schofterige, schreeuwende black lives matter proponenten. Zijn tonen zich slaven van een politieke agenda van verdeel en heers, die alle liefde tussen mensen kapot wil maken, landen destabiliseren en samenleving ontwrichten. Het oude recept van alle tirannen die meer macht willen: destabiliseer de boel en grijp wat je kunt.
En wij trappen er met open ogen in.
Dat is niet goed. We moeten wijzer zijn dan dat.
Is discriminatie dan niet erg? Ja, het is onrecht. We kunnen erover praten met mensen die het overkomt. Dat is belangrijk. We kunnen luisteren, hoe het voor hen is. Zij kunnen luisteren hoe het voor ons is. En we kunnen het aanpakken overal waar we het zien gebeuren.
In het klein, in de daad. Niet als ‘isme’.
We kunnen er bewustzijn voor ontwikkelen. Dat is een heel praktische kwestie van mens tot mens, waar geen ruimte is voor een visie die ons reduceert tot een kleur.
Boven alles kunnen we weigeren ons te laten ringeloren door schreeuwende schoften die ruiten ingooien, mensen op straat molesteren, de politie aanvallen en op de dam staan schreeuwen dat ze de gezichten van zwarte pieten in gaan slaan en dat de witten nu bij hen moeten komen schoonmaken. Dat is pas discriminatie, en het is gewelddadig en crimineel, en op geen enkele manier te rechtvaardigen, ook niet als je grootouders ernstig onrecht is aangedaan en je moeder heeft geleden.
Wij hebben onderscheidingsvermogen nodig. Aarde gaat JUIST over onderscheidingsvermogen. Je kunt grote groepen mensen niet over een kam scheren. Kijk, DAT is nou discriminatie.
(Het woord discriminatie betekent nota bene onderscheidingsvermogen. Newspeak, noemde Orwell dat, als een woord opeens het tegengestelde beteken. Dat alleen spreekt al boekdelen. Als je het boek iet gelezen hebt, 1984, lees het dan).
Als er één rune is, die ons rust en bescherming biedt, is het Berkano, de moederrune.
In dit artikel vind je een paar manieren om het geschenk van deze rune te ontvangen. Je kunt dat doen door een eenvoudig ritueel, wat eigenlijk niets anders is dan een gesprekje met je onderbewuste, in de taal van het onderbewuste: symbolen, ritme, klank en kleur.
De klank van de rune letter is B ; de vorm wordt ook gezien als borsten, van de moeder, en van de aarde. Berkano regeert holen en schuilplaatsen, en natuurlijk de baarmoeder.
Pionierplant
Berkano dankt haar naam aan de mooie witte berk. De witte bomen zijn pionierplanten. In onherbergzame gebieden zijn zij de eerste bomen die groeien, en een bescherming bieden aan andere bomen zoals dennen en sparren, die als het ware onder hun vleugels groot worden. In bosbouw wordt de berk nog altijd voor dit doeleinde toegepast.
Ook in een ander opzicht is zij een pionier: zij is gemakkelijk ontvlambaar. Ze voedt het vuur omdat haar olie-bevattende takken altijd branden. Haar schors is licht ontvlambaar.
Als niets meer branden wil, brandt altijd nog de Berk.
Symbolisch werkt het net zo: als alles dood lijkt, brengt de Berk als eerste nieuw leven. Zelfs in de natste regen blijft Berk droog.
Berkensap, een heildrank
Berk is een van de eerste bomen die uitloopt in de vroege lente. Vanuit haar takken of zelfs een kleine holte in haar stam schenkt ze het berkensap, rijk in mineralen en licht verteerbare suikers.
Berkensap is zegen in de vroege lente, als bij onze voorouders het voedsel schaars begon te worden. Het werkt genezend voor zwakke en kwetsbare mensen, als de weerstand was verminderd door de lange ontberingen van de winterse kou.
Zo koesterde ze de kinderen, de toekomst, en de ouden met hun levenswijsheid, zodat het volk kan groeien en de wijsheid niet verloren ging.
Berkensap tappen? Tap in de vroege lente, als de sneeuw is gesmolten maar de blaadjes nog niet ontloken zijn. De timing luistert nogal nauw, maar moeilijk is het niet. Je maakt een klein gat in de boom en hangt er een slangetje in. Daaraan een fles die vanzelf volloopt.
Je kunt het sap zo opdrinken, of steriliseren en bewaren, of laten gisten. Skøll.
Schuilplaats
Berkano is onze schuilplaats in zwaar weer. Berkano is degene, die onze kelk vult met een heildronk als we hulp nodig hebben. Nooit doen we tevergeefs een beroep op haar.
Alle schuilplaatsen en verborgen plekken zijn aan Berkano gewijd. Zij is de grote beschermer die nieuw leven voortbrengt. Berk is de moeder.
Rust brengt groei en inzicht
In onze haastige cultuur vergeten we dat rustperioden heel natuurlijk zijn. En belangrijk.
Wie rust neemt voelt zich al snel schuldig – terwijl je je eerder schuldig moet voelen als je geen rust neemt!
Zonder rust kan niets nieuws ontstaan. Als we zien zijn, geneest ons lichaam door rust. Babies en kinderen groeien tijdens de slaap.
Rust, of het nu slaap is of meditatie, opent ook de poorten van ons onderbewuste. We zeggen : ik moet er een nachtje over slapen. Of: de ochtend is wijzer dan de avond.
Als we zelf de rust niet inplannen, meebewegend met de natuurlijke ritmen, brengt de natuur met tough love, en brengt ons wel tot stilstand met een of andere ramp, een ziekte, een burnout, daar is ze een meester in.
Zit jij toevallig net in zo’n moeilijke periode, roep dan Berkano. Vraag haar om hulp, zodat je je gedwongen rust kunt omhelzen. Vind de schuilplaats in haar armen. Berkano is de Moeder.
Versnippering
Berkano is de rune dieuitkomst brengt als je lijdt aan versnippering, aan teveel te snel, aan alles tegelijk. Als je het overzicht kwijt bent. Als je krachten alle kanten op vliegen en je de grip erop kwijt bent. Als je geen rust meer kunt vinden, roep Berkano.
Roep Berkano:
Als je bescherming zoekt voor jezelf en je kinderen, roep Berkano.
Als je behoefte hebt aan stilte, roep Berkano.
Als je een creatief project begint, wat een in stilte moet groeien, roep Berkano.
Als je graag een kind wilt, en een voorspoedige geboorte, roep Berkano.
Als je vermoeit en belast bent, en verfrising zoekt in een zware tijd, roep Berkano.
Als je een geheim wilt ontraadselen, roep Berkano.
Als je rust zoekt om je krachten te bundelen, roep Berkano.
Haar kracht zit in de letter en de klank: de B.
Werken met Berkano
Als je een Thuistempel hebt, doe je dit in een ritueel; om de kracht van Berkano in de rune te verzegelen, kun je het inwijdingsritueel gebruiken.
Om met Berkano te werken heb je alleen de rune Berkano nodig. Daar ben je zo mee klaar.
Runen maken
Runensetjes kun je overal kopen. Maar bezitten ze ook kracht? Want daar gaat het natuurlijk om! Hoe breng je die kracht erin, hoe leg je die verbinding?
Zoals alle magie, werkt dat het beste als je het zelf maakt. Zo moeilijk is dat gelukkig niet.
Om met de rune te werken kun je een schijfje (berken)hout afzagen en schuren en de rune erop schilderen in rood, of er met een guts in snijden. Opletten voor uitschieten, maar aan de andere kant, bloed op je rune is wel heel traditioneel. Erin branden is ook traditioneel.
Runenmantel
Een andere manier is om een runenmantel te maken, waarop je de rune(n) borduurt. Of schildert. Als je een zusje of geliefde hebt die dit voor je wil doen, wint je mantel aan kracht.
De runenmantel kan wit zijn of zwart, of groen. Runen borduur je altijd in rood, de kleur van het edele levensbloed.
Verbind je met boven, beneden, en sta in je centrum, in het beschermende heiligdom.
Roep dan de kracht van de Rune aan: de kracht zit in de letter zelf, in de klank, in de vorm, en ook in de berkenboom die haar symboliseert.
Speel met de klank B terwijl je met je armen de omhullende beweging maakt: twee armen om je heen.
Berkano, Berkano, Berkano!
bu ba bi be bo
beeeeeerrrrrrrkkkkk
burk berk birk bark bork
bebebebebebe
beeeeerrrrrrr
Berkano!
Laat dan haar zachte kracht tot je doordringen. Verwacht van deze rune geen vuurwerk; haar invloed is zacht, subtiel, doordringend. De zegen sijpelt gestaag door als een zachte lenteregen, en raakt alles aan wat klaar is om t groeien.
Ontvang haar zegen in stilte en rust.
Sluit ten slotte je tempel of cirkel weer af.
Wat zou jij aan Berkano willen vragen? Wat heeft Berkano jou gebracht? Vertel het in de reacties!
In de Tempel verdiepen we ons in de magische kunsten. En daar spelen we heerlijk mee, super leuk. En zinvol. En daar gaat het natuurlijk om, dat je er echt zin in krijgt.
Een van die magische kunsten is de fysieke verankering van een gemoedstoestand.
Dat werkt super sterk. je raakt een lichaamsdeel aan op een hele specifieke, unieke manier tijdens een bijzondere gemoedstoestand die je wilt vasthouden en kunnen terughalen. Gelukzaligheid, moed, kracht, zachtheid, het kan van alles zijn.
Je kunt een gemoedstoestand weer terughalen, als je het goed verankerd hebt, gewoon door het gebaar opnieuw te maken. Het is een vorm van operant conditioning, de Pavlov-reactie, eigenlijk. Ritueel helpt om dat diep in te prenten, want hoe dieper je in je onderbewuste komt, hoe krachtiger je verankering werkt.
Het is een zeer oude Europese traditie.
Wist je dat onze voorouders hun hele hand in kaart hadden gebracht, om verschillende gemoedstoestanden aan te koppelen en te kunnen activeren?
Door de hand in kaart te brengen vergeet je niet, welke toestand ook alweer waar zat. Daarom draag je je trouwring aan de vinger van Venus, en schuif je die eraan in een magisch ritueel, zodat het voorgoed is verankerd aan dat heilige moment waarin je alles heel goed kon voelen.
De magische ring, waarmee je je wereld vormgeeft, aan de wijsvinger, de vinger van Jupiter, tijdens een plechtige inwijding or toewijdingsceremonie. Als zo’n moment goed is vormgegeven, wordt alles krachtig verankerd.
Denk ook aan Frodo met de Ene Ring, ook aan de wijsvinger. Dat gaat ergens over.
Ieder vingerkootje heeft een eigen verfijning. Super praktisch. Het hoeft niet met een ring. Je kunt een vingerkootje ook stevig vastpakken op een hoogtepunt van geluk of succes, en dat gevoel ankeren aan je geluk of succesmindset.
De indeling van de elementen, sterrenbeelden en de planeten was heel praktisch omdat iedereen dat kende. Het vormde het klassieke metafysische ordeningssysteem..
Elke planeet staat voor een bepaalde gemoedstoestand:
✅ De Maan voor mystiek, dromen, intuitie, en voor ritme en voor vormkracht. ✅ Mercurius voor kennis en uitwisseling, communicatie ✅ Venus voor kust en welsprekendheid, poezie, sensualiteit ✅ Zon voor creativiteit en zelfexpressie en genezing (vandaar de genezingskaars op zondag!) en liefde ✅ Mars voor kracht en energie, en bewaken van grenzen; ✅ Jupiter voor groei, expansie en besef van het grootse, eerbied voor het leven ✅ Saturnus voor de tijd: eindigheid, bestendigheid, en afgeleide waarden zoals trouw.
In de afbeelding kun je zien waar elke planeet traditioneel werd geplaatst. Persoonlijk ben ik erg gecharmeerd van de traditie: nooit iets veranderen als het goed werkt.
Maar uiteraard kun je ook een eigen indeling kiezen, als je maar onthoudt hoe het zat, want dat is het hele idee van zo’n landkaart, eh, handkaart!
Leuk om eens te proberen? Wat zou jij willen verankeren? Of heb je al eens iets verankerd? Deel het in de reacties!
Magie is niet alleen Belangrijk en Serieus. Het gaat over meer dan het aanroepen van Goden en Grote Machten. Magie is vooral het in beweging brengen van de ijsberg die onder ons bewustzijn ligt: ons onderbewuste. Dat is het grootste deel van ons wezen. Het onderbewuste begrijpt niets van je mooie redeneringen. Het is speels en kinderlijk, het denkt in beelden.
Een fijne manier om hiermee te werken is door een popje te maken. Ale religies ter wereld maken popjes. Sommige ‘popjes’ zijn van materiaal dat weinig meegeeft en lang zijn vorm houdt, met grote vaardigheid gemaakt door de beste kunstenaars ter wereld. Machtig, onaards mooi, goden, uit marmer of graniet gehakt. Sommige zijn Madonna’s die je hart raken, van goud of van hout. Zij brengen de sfeer van de oneindigheid over, de eeuwigheid, de glorie en majesteit van de innerlijke wereld. Goden.
Andere popjes zijn bedoeld om ons bij te staan in het dagelijks leven. Ze herinneren ons aan het praktische nut van ons onderbewuste en brengen dit in beweging. We kennen een dergelijk popje uit het verhaal van Wassilissa, die vuur ging halen bij Baba Jaga. Haar popje knapte al het werk op, dat Wassilissa zelf niet voor elkaar kreeg.
Deze popjes voor dagelijks gebruik zijn bijzonder effectief. Ze zijn klein en aanraakbaar, gemaakt van klei, was, stof of leer of houtsnijwerk. Zij hebben een specifieke taak. die duidelijk is afgebakend.
Beperkte houdbaarheid
De popjes voor dagelijks gebruik krijgen bewust een korte levensduur, die past bij hun taak. Door gebruik worden ze namelijk steeds groter en sterker, want wat je aandacht geeft, groeit. Op den duur raken ze uit balans en dan worden ze vervelend. Zo ontstaan demonen, ongebalanceerde kracht. Dat wil je echt niet. Ze hebben dus een beperkte levensduur nodig, zodat ze niet de kans krijgen om zich van alles in hun hoofd te gaan halen.
Wat voor popjes kun je maken?
Je kunt een popje maken met dansende rokjes en belletjes om je huis te zegenen en te reinigen en blij te worden.
Je kunt een popje maken dat de weg weet, die jou op een goed spoor zet om jouw verlangen te bereiken.
Je kunt een tranenpopje maken om samen even heel verdrietig te zijn en die je verdriet dan op zich neemt.
Je kunt een ‘veilig-weer-thuis’ popje maken om mee te geven als iemand op reis gaat.
Je kunt een mascotte maken om de wedstrijd te winnen.
Je kunt ook een popje maken dat jou zelf voortelt, een Ik-poppejte. Dat kan je heel veel over jezelf leren.
Je kunt een Genezingspopje maken van was of klei en – analoog aan de voodoo popjes – genezing brengen door op de zieke plek een acupunctuur naaldje in te brengen van precies de goede kleur. Dat kun je voor jezelf doen, of – met expliciete toestemming – voor een ander.
Zwarte magie is domme magie
Als je iets wilt doen voor een ander zonder toestemming, is het zwarte magie, wat een ander woord is voor domheid.
Ik vind dat niks. Spiritualiteit gaat erover, dat je eigen verantwoordelijkheid neemt en je eigen leven op orde brengt in plaats van rond te knoeien in het veld van een ander. Het feit alleen al, dat je vindt dat die ànder iets moet, geeft al aan dat jij werk te doen hebt voor jezelf.
Je kunt alle ziekten van je omgeving in jezelf genezen. Nee dat is niet gemakkelijk, ik zal de laatste zijn die dat beweert. Maar het is de enige manier. Zoek het op, diep in jezelf, waar zitten de raakvlakken met jou? Pak dat aan, in jezelf. If you’e spot it, you’ve got it. Uiteindelijk betaal je als magiër altijd zelf de prijs.
Natuurlijk mag je elkaar wel helpen! Alleen geen ongevraagde inmenging.Zo respecteer je de autonomie van de ander, dat is een groot verschil.
Zorgenpopje
Een van mijn vriendinnen is een zorgzame wijze vrouw. Zorgzaam gaat vaak hand in hand met ‘zich zorgen maken’. Dat is niet zo erg, want zo werkt het nu eenmaal. Maar als je ziek bent, of er gebeurt heel veel tegelijk, gaan die zorgen gemakkelijk met je aan de haal.
Voor haar maakte ik een Zorgenpopje en al tijdens het maken, begon het popje een eigen leven te leiden. Het vertelde me precies, hoe ik het moest maken, wat er nodig was, en ook heel belangrijk, hoe hij heette.
En wat ik haar moest vertellen, over hem. Zodat ze zelf kan kiezen hoe ze met hem wil werken. Of niet.
Dit is het verslag.
Hoi, ik ben Bonkie, jouw Zorgenpopje.
Ik kan iets heel cools: toveren. Ik kan namelijk zorgen voor je oplossen. Daar ben ik een kei in.
Als jij je zorgen maakt, geef die zorg dan alsjeblieft aan mij. Dat is niet moeilijk. Vertel mij je zorg en vraag (niet vergeten) of ik je zorg wil overnemen. Kies de kleur die bij jouw zorg past.
‘Maar hoe kan ik nu met jou praten? Je hebt niet eens oren!’
Kijk, ik heb iets bij me. Een heleboel mooie gekleurde draden. Die gebruik je om met mij te praten. Ik begrijp die draden direct. Meteen. Subiet.
Bind dan een draadje om mijn arm of been, om mijn hals of om mijn middel. Net wat jij het meest toepasselijke vindt. Die draadjes, daarmee praat je met mij. Dat is belangrijk.
Dan ga ik meteen voor je aan de slag, om die zorg op te lossen. Dat kan ik, omdat ik daar speciaal voor gemaakt ben. Het is wat ik doe. Mijn ding.
Als je zorg heel groot is en extra sterke of snelle actie nodig is, rijg dan een gekleurde kraal aan het draadje. Dan weet ik genoeg. Dan ga ik driedubbel snel en sterk voor je aan de slag.
Om het makkelijk te maken heb ik een ‘woordenboek’ voor je gemaakt. Voor de kleuren en hoe ik die opvat. Dit is hoe ik geprogrammeerd ben. Daar kan ik verder ook niks aan doen. Je moet hier niet van afwijken, want anders snap ik het niet.
Kleuren-woordenboek
Paars: Zorgen over je verbinding, met elkaar, met het grote geheel, en de liefde.
Groen: Zorgen over geld, en over je liefsten.
Geel: Zorgen over dingen die je niet kunt onthouden, als je bang bent om iets te vergeten. Nare zorgen over je studie
Oranje: Emotionele zorgen die je weliswaar vastplakt aan allerlei situaties, maar die eigenlijk gewoon in je hoofd zitten, zoals onzekerheid, of jezelf niks waard vinden, of bang dat je het niet redt of veel te emotioneel wordt. En zo.
Roze: zorgen over je werk en je gezondheid.
Helemaal delegeren
Ik wil die zorg wel echt helemaal hebben. Dus geef m aan mij en laat m dan los. Als je mij voor de gek houdt, en stiekem nog een stukje achterhoudt en door blijft piekeren, dan schei ik ermee uit. Delegeren is loslaten, anders kan ik mijn werk niet doen. Dan kun je me wel een nieuw draadje geven, herkansing, zeg maar. Dat kan altijd! Ik ben super vergevingsgezind.
Als je zorg klaar is, opgelost, of het is geen punt meer, haal het draadje dan weer van me af, graag. Ik vind het fijn, als je dan een mooi blij liedje voor me zingt. En me vertelt hoe opgelucht en gelukkig je bent. Als bedankje voor mijn werk. En dan wil ik even uitrusten. Een dagje of zo, dat is genoeg, daarna kan ik nieuwe zorgen aanpakken.
Mijn kracht is beperkt
Ik heb kracht voor een heel jaar, onbeperkt. Maar daarna moet ik echt rusten. Als je echt van mij houdt, laat me dan ook weer gaan.
Zing met Pasen 2018 nog één keer een liedje voor me. Het geeft niet als het vals is. En pulk me dan alsjeblieft helemaal uit elkaar. Mijn resten gooi je in het Paasvuur. Als je nog nooit een Paasvuur hebt gemaakt, maak dan alsjeblieft oor mij voor één keer een Paasvuur. Elke keer als ik iets voor je mag doen, stijgt mijn energie weer een stapje op, naar hogere trilling, en na het vuur mag ik daar blijven! Weet je wat een plezier je me daarmee doet!
Dank je wel, ik ben Bonkie, en tot je dienst.
Bijzonderheden van Bonkie:
Ik ben gemaakt van een zakdoek, omdat ik heel goed ben in drogen van tranen.
Ik heb blauw bloed, omdat ik echt heel goed ben in wat ik doe, als een aristocraat, en ook, omdat degene voor wie ik gemaakt ben van blauw houdt. En ook een beetje omdat het rode draad op was.
Mijn hoofd is helemaal leeg, dat is prettig voor mijn werk. Mijn werk doe ik namelijk niet door denken, maar door oplossen, terug de leegte in.
Ik heb dansende benen, om zorgeloos door het leven te dansen. (Jij denkt misschien dat ik eindeloos bezig ben met die zorgen, net als jij, maar niets is minder waar; ik ben GOED, weet je nog.
Ik ben zacht.
Mijn hart bestaat uit veren, het is zo licht als een veertje.
Ik heb stevige vuisten, om me een weg te boksen door alle moeilijkheden.
En ik heb ballen. Ik kan alles aan. Durf alles. Serieus he, ALLES.
Op mijn hart draag ik een drievoudig beschermend kruis, van hoop, geloof en liefde. Dat houdt me bij elkaar. Ik kan het iedereen aanbevelen.
