Ieder jaar maak ik een kerstkrans. Het is een uurtje werk en dan heb ik een gezellige kerstdecoratie in huis. Een magisch sfeerstuk vol prachtige, oeroude  symboliek.

Hoe maak je zo’n krans?

Je moet het jezelf niet te moeilijk maken, als je iets af wilt krijgen. Ik neem de tuinschaar en knip dus gewoon wat  groene takken uit de tuin. Thuja, klimop, en wat groene dennentakken die ik mee had genomen van een boswandeling. Ze slingeren overal rond en er hoeft geen boom voor te sneuvelen.

Op een krans van kale druivenranken bond ik met groen touw wat Thuja, en Klimop met beginnende bessen en het dennengroen.

Daarin prikte ik met ijzerdraad wat mini appeltjes van de sierappel en wat rozenbottels. Een paar strosterretjes en een rood lint met sterren maken het helemaal af. En die frisse geur van de thuja ruikt zo lekker kerstachtig terwijl je bezig bent.

Het was leuk om te doen, en al doende mijmerde ik over de diepere betekenis van de krans. De groene takken; de rode linten, de ronde vorm, het zijn  stuk voor stuk zinnebeelden vol betekenis.

In de komende 10 dagen op weg naar Midwinter vertel ik daar iedere dag iets over. Want hoewel de Kerstkrans op het eerste gezicht een christelijke symbool lijkt, zit het in werkelijkheid boordevol vol voorouderlijke symboliek uit de traditionele Europese wijsheid.

Welke kerstdecoratie vind jij het fijnste en wat symboliseert dat voor jou? Vertel het in de reacties.