Op de Kerstkrans zitten ook een paar sterren van stro.
Ik heb ze van de Ikea, die graag op de rustieke toer gaat in deze tijd van het jaar.
Sterren van stro zijn ook weer zo’n briljante paradox.
Ga maar na.
Sterren zijn zonnen. Schitterende, stralende bronnen van licht en energie, die onze zon zelfs doen verbleken. Het allerhoogste en mooiste.
Stro is afval. Het is nog net goed genoeg om de stront op te vangen in de stal of konijnenhok.
Het goddelijke kind wordt traditioneel geboren in de stal (Jezus van Maria; Pryderi, van Rhiannon) of in een grot (Hermes van Maia; Dionysos) of ergens diep in het donkere woud. In de donkere, onbewuste materie.
De materie is zich volledig onbewust van haar afkomst uit de sterren. Ieder atoom ter wereld is ooit in een ster gevormd door het proces van kernfusie; moleculen zwaarder dan koolstof worden gevormd in een supernova, een explosie op kosmische schaal. Dat is elementaire natuurkunde.
We hebben het serieus over ieder atoom op aarde. Ieder atoom in ons lichaam. Letterlijk afkomstig van de sterren. Allemaal.
En ze hebben er geen idee van, die atomen.
Daarom is het zo mooi, dat beeld van het goddelijke licht dat geboren wordt in die donkere stal. Het Licht symboliseert het bewustzijn, onze aandacht, die grote scheppingskracht waarover we als mensen allemaal beschikken. Aandacht is het goddelijk geschenk aan de aarde.
Dat is het beeld van het midwinterfeest: sterren van stro. Licht dat de aandachtloze materie tot leven wekt.
Stralend sterrenstof dat alles laat sprankelen. Hier kun je heerlijk over mijmeren en dat brengt mooie inzichten en sterrenkracht.
Wil je daar wat support bij, om even los te laten en ontspannen naar binnen te gaan?
In de Wintertempel krijg je allerlei handige dingen: fijne wintergetij meditaties, handvatten voor de 12 heilige nachten en nog meer moois waar je die dingen uit kunt kiezen die voor jou het verschil maken.