Runen – Nauthiz, in nood

Nauthiz-nood

In het oude sprookjesboek van mijn moeder stond een plaatje van Nood. Een hongerige, griezelige engerd met ingevallen wangen en een priemende neus.

Nauthiz. Nood.  Ik was doodsbang voor Nauthiz. Vond ‘m naargeestig, akelig. Eng. Nu is hij mijn favoriete rune. Huh?

Waarom is Nood zo mager? En zo eng?

Nood is mager en dwingend, een hongerend verlangen, dat te lang niet is gevoed.
Het verlangen is te groot, het  accepteert geen nee.  Het MOET eten hebben:  aandacht, voeding, koestering. NU.

Nood kent ook een andere vorm: als jij toe bent aan groei, gooit de kosmos je een ramp voor de voeten. Zomaar. Zonder reden. En dan helpt Nauthiz je er doorheen.

Maar stel, dat het om een weggestopt verlangen gaat.

Waarom komt dat verlangen niet gewoon aan bod?

Goeie vraag! Soms omdat je leven af is,  in beton gegoten.

Je speelruimte is op. Je tijd is volgepland. Je hebt een huis, een hypotheek, een baas of een bedrijf of een full-time ziekte. Bovenal heb je familie en vrienden die overal iets van vinden. Je hebt verwachtingen gewekt en daar moet je nu aan voldoen. En als je ze niet zelf hebt gewekt, hebben anderen ze wel over je heen geprojecteerd.

Mensen worden vilein als jij niet aan hun verwachtingen voldoet. Dus doe je mee, om aan al die verwachtingen te voldoen.

Eerste hobbel: troost

Je hebt nog een paar vrije momenten. Vul je die met de dingen die je ziel voeden?
Als je vol onvrede zit? Waarschijnlijk niet.
Die  onvrede moet verpakt worden, in een dikke deken van troost en vertier.

Troost kan van alles zijn. Zoete dingen, fastfood. Drank. Seks. Alsmaar nieuwe kleren schoenen gadgets kopen. Roken. Ach ja, eentje, nog eentje, nog ééntje.

Sporten. Werk. Allerlei spirituele workshops en opleidingen. Of je projecteert het allemaal op een ander, die je dan gaat bedillen en corrigeren.

Er moet altijd maar meer komen. Dat komt omdat er geen genoeg bestaat.

Alles wat je weg houdt bij je Nood, is verslavend. Maar Nood is heel eng. Je rent ervan weg.

Wat is Nood eigenlijk?

Nood is eigenlijk gewoon levenskracht. Levenskracht wil groeien, kan niet stoppen met groeien, en gaat ook nooit stoppen met groeien.
Ook niet als het is afgedekt met een dikke laag asfalt of beton. Het groeit er dwars doorheen. Des-nood-s met geweld. Levenskracht is goed. Het is het beton waar de schaar in moet. Dat verlangen moet gevoed!

Maar ik heb geen idee wat ik verlang!

Mis. Het goede nieuws is dat je precies weet wat je verlangt.

Punt is, het is gegarandeerd iets wat onmogelijk lijkt. Anders had je er immers allang gedaan!
Je moet dus op zoek naar Verboden Dingen. Onmogelijke Dingen. Dat is eng*, ja. Maar daar vind je je antwoord.

Tip: je verlangen spreekt in stilte. Nooit opdringerig. Wel helder.

Mijmer er maar wat over
Als ik echt mijn gang kon gaan….
Als ik zes weken had om willekeurig wat te leren, full time, betaald, wat zou ik dan leren?

Dan sta je op, spring drie keer op en neer, en roep: Dit is MIJN leven. Ja, heel maf. Heel lekker, ook.
En dan schrijf je 5 dingen op die je NU al kunt doen om te spelen dat het al zo was. En dan doe je er een van.

Stuwmeer van manifestatiekracht

Je brengt daarmee iets magisch op gang. Doordat je verlangen zo groot is, zit er een heel stuwmeer van manifestatiekracht achter. Als je daar plek voor maakt, gaat alles stromen. Een symfonie van synchroniciteit barst los. Alles valt op zijn plaats. Helend, genezend, in diepe verwondering.   Ik heb dat talloze keren gezien en beleefd,  bij mezelf, bij de studenten en priesteressen van de Tempel. Het is magisch, bevrijdend genezend.

Maar voordat je dar bent, moet je nog even een tweede hobbel over.

Tweede hobbel: trots

‘Maar ik kan dat helemaal niet.’

Nee, natuurlijk kun je het niet. Nou en. Het is heel gezond om een goede verhouding te hebben met het feit, dat je ergens geen bal van kunt. Je mag lekker aanklooien en blunderen. Je leert het vanzelf.

Toen ik 15 was, verhuisden we naar het Brielse Meer en mijn vader kocht een zeilboot. Ik vond het zeilen fantastisch,  maar ik keek wel met verbazing de continue staat van paniek aan boord. Pas na zijn overlijden hoorde ik, dat hij nog nooit had gezeild. Een jaar later had hij een navigatie cursus afgerond, kocht een zeewaardig jacht en stak de Noordzee over naar Engeland.
Je leert het vanzelf.

Toen ik 40 kreeg ik de kans om viool te leren spelen. Ik had dat als kind dolgraag geleerd, maar thuis vonden ze viool maar kattengejank. En dat klopte, het was ook kattengejank. Maar ik speelde, dat ik Yehudi Menuhin was. Ook hij had ooit staan krassen op de A-snaar.
O wat een geluksgevoel, als het dan af en toe en steeds vaker lukt.

Nood geeft groot geluk.

PippiKanHet

Als je het niet zelf pakt, komt Nood het je brengen.

Nood laat zich niet wegduwen. Nood verwoest desnoods je betonnen gewoonten om het leven te redden.
Als je niet luistert, word je ziek, krijg je een ongeluk, word je ontslagen, gaat je lief bij je weg. Je ziet het niet aankomen.

Die scheur, waar het licht door naar binnen komt? Het werk van Nood.  Wie weet was het een gevalletje ’you had it coming’. Hoeft niet. Maar het is hoe dan ook een kans. Zoals de vliezen breken voor de geboorte,

Doe het. Red je leven.

Nauthiz-Sterdans.CrCoSmijt de smoesjes uit het raam en ga dansen, wandelen, bewegen. Donder die drop en koekjes weg en zet een schaal fruit neer.

Verspil je kostbare tijd  aan roddel en ruzies? Stop ermee. Zet Netflix uit, neem beleefd maar ferm afstand van vileine drammers en ga je eigen ding doen. Waar je blij van wordt.

Ga schilderen, zeilen, zingen, spelen, vrijen, dansen, reizen, kruiden plukken in de maneschijn. Doe het. Ga vieren dat je leeft.

Nauthiz helpt je. Je hoeft niet alles zomaar overboord te gooien. Wilde sprongen maken in het ongewisse, dat is niet waar dit over gaat. Maar een beetje loslaten… en dat is net iets anders. Bekijk het filmpje over loslaten hier! 

Roep Nauthiz

nauthizVoetRuneidtRoep Nauthiz om je hartsverlangen terug te vinden.
Roep Nauthiz als je een moeilijke situatie tegemoet gaat.
Teken Nauthiz op je voeten, op je armen, op je hart, om bij jezelf te blijven.
O dat is zulke krachtige magie.
Daar word je gelukkig van.

Welk hartsverlangen heb jij gevolgd? Vertel het in het commentaar!

De kunst om mee te surfen op het kosmische getij, op het ritme van de zon en de maan: daar wordt iedereen blij van. Dat is de Hartslag van de Tempel.

Meld je hier aan, dan krijg je de traditionele wijsheid gratis in je mailbox. 

Laat een reactie achter